պիճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
պիճիկ 1
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [piˈt͡ʃik]
վանկեր՝ պի•ճիկ
- Կարին, Ղարաբաղ, Կեսարիա՝ փոքրիկ, պուճուր, պզտի ◆ Պիջի աղջի, զալմ ես։ Էակ Այ աղջիկ, աղջիկ, պեճելիկ աղջիկ։ Մեկ դու դուրս էլի ակռեքդ ի տեսնեմ։ Ահ
- Խարբերդ՝ երեխա
- Կեսարիա՝ հորթուկ
- Մեղրի՝ քիչ
- Կարին՝ չնչին՝ աննշան վճարով ◆ Ես երթամ այդի քաղաքը պիճիլի տեղըմ գտնիմ, աշխատեմ, ապրինք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Հայերեն բարբառային բառ
պիճիկ 2
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [piˈt͡ʃik]
վանկեր՝ պի•ճիկ
- Ղարաբաղ՝ ճախարակի իլիկի վրա մի քիչ փաթաթված թել
- տե՛ս պճիկ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։