պին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

պին 1[խմբագրել]

վանկեր՝ պին 

  1. Մուշ, Վան՝ ծեծած ու քամած կանեփախոտի չեչ՝ տականք՝ թեփ ◆ Կիտուր գնաց ումբո աղբին, կտրեց զկորեկ թորկեց զուր պին: Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

պին 2[խմբագրել]

վանկեր՝ պին 

  1. տե՛ս պուն¹

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։