պինդթան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pindˈtʰɑn]
վանկեր՝ պին•դ(ը)•թան
- Վան՝ քամած թան, որը չորթան են դարձնում ◆ Հոն են մանդկով ժաժիկ, պինթան, չորթան, մածուն, կարագ, եղ և ամեն գեղջկական բերքեր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։