պինդթան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pindˈtʰɑn]
վանկեր՝ պին•դ(ը)•թան
- Վան՝ քամած թան, որը չորթան են դարձնում ◆ Հոն են մանդկով ժաժիկ, պինթան, չորթան, մածուն, կարագ, եղ և ամեն գեղջկական բերքեր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։