պինդկրունկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պինդ•կը•րունկ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) առողջ՝ ուժեղ՝ կոփված ◆ Արծաթագույն օձն առավ պինդկրունկ տղաների արևայրուք բույրն ու գլուխն ազատելով՝ տեղ փնտրեց ջրիմուռների տակ։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]