պինցետ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pinˈt͡sʰɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պին•ցետ 

Ստուգաբանություն

< пинцет < ֆր․ pincette

Գոյական

1. կրակ բռնելու բռնելու երկճյուղ մետաղյա հարմարանք , կայծառ,
2. աքցան
3. աքցանի նման փոքրիկ գործիք զանազան գործածությունների համար ◆ ատամնաբուժական վիրահատական ու
4. ընկույզ տնկողին և այլն կոտրելու գործիք ընկույզ կոտրիչ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ունելիք

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։