պիսեկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պի•սեկ 

  1. Պոլիս, Խարբերդ՝ հասակակից, տարեկից, ընկեր ◆ Իր պիսեկներուն հետ կը խոսի։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ես դըր հովցուկ ջուր մի, 12 տարվան գայի չգայի, իմ պիսեկներս տահա հորթ կարծեին։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։