Jump to content

պլանուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պը•լա•նուկ 

  1. հովանոցավորների կարգին պատկանող ջրային բույս, ստեպղինի նման մոստ, բայց սնամեջ արմատով դեղին քաղցրահամ գարշահոտ հյութով, շատ թունավոր է
  2. այդ բույսից ստացվող թույն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։