պլեճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

պլեճ 1[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Նոր Բայազետ, Արարատյան, Ուրմիա, Կարին, Մուշ, Վան՝ բերքահանավաքից հեո մնացած մանր չզարգացած արմտիք (կարտոֆիլ, սոխ, ձմերուկ և այլն), որ աղքատներն են հավաքում ◆ Երբ էկավ բոստանի մեջ՝ տեսավ, որ արքաորդին պլեճի ման կը գա։ Սե
  2. Մուշ՝ թթու դրած, թթվեցրած մանր ձմերուկ, մեջը երբեմն խաղողի ողկույզներ դրած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պլեճ անել, Նոր Բայազետ՝ - թիով կամ արորով հողը քանդելով մանր արմտիքը (գազար, բողկ և այլն) հանել ◆ Խեղճ կին է, փող չունի շաղգամ առնելու, եկել է պլեճ կանի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հայերեն բարբառային բառ

պլեճ 2[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Սեբաստիա՝ գոմեշի ձագ
  2. (փղքշ․) սիրուն, թմբլիկ երեխա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

պլեճ 3[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լեճ 

  1. Սեբաստիա՝ իլիկի վրա լցված մաած կոնաձև թեռ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։