պլկոն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plkɔn]
վանկեր՝ պ(ը)լ•կոն
- Ղարաբաղ, Մեղրի՝ ուռենու` բարդու և այլնի դալար ճյուղի վրայից հանած գլանաձև կեղև, որից պատրաստվում են սրինգ` ջուր սրկելու գործիք (մանկական խաղալիք) և այլն
- Ղարաբաղ՝ ծառի փոքր ճյուղ, որ պատվաստում են պատրուսենու վրա
- Ղարաբաղ՝ քթից կախված ծլուլ
- Մեղրի, Կաքավաբերդ՝ խողովակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պլկանը ջուր ընկնել, - Սռեական արբունքի հասնել (տղաների մասին)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։