պլյուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pljuɾ]
վանկեր՝ պ(ը)լ•յուր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- կարճ փայտ, որ չվանով կապում են սայլի ցռուկին՝ որի վրա սայլը, կանգնած ժամանակ, հենում է ցռուկը, խառան
- (հրտ․) թափանցիկ թուղթ, որը գործադրվում է վիմագրության մեջ աբրիսի պատրաստման և փոխադրման համար, ինչպես և գեղարվեստական հրատարակչություններում՝ խիստ պատասխանելու վերարտադրանքները նախապատրաստելու համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։