պլնդրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plndɾuk]
վանկեր՝ պ(ը)լ•ն(ը)դ•րուկ
- Մուշ՝ ◆ ցուցամատի և բթամատի կամ միջամատի և բթամատի շփումով ու բացումով տրված հարված, որի ժամանակ պըլթ ձայն է լսվում Պլնթրիկով զարկա տնու քնթաին Բնվ ◆ Գնաց տեսավ, ի՞նչ տեսավ.-Գոհար նստուկ ա փանջարեն, կը նընջա։ Պըլընթրակով մի զարգյեց Գոհարի քթին։ Սասնա ծռեր ◆ Որ պըլընթրակով զարնիր իրիսն, արուն կ'կաթեր։ ԱՏՍ
- թեթևսոլիկ, ցանցառ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։