պլնճոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)լ•ն(ը)•ճոտ 

  1. քիթը միշտ կեղտոտ, խլնքոտ ◆ -Կղտոտն էկավ, պլնջոտն էկավ,-ձեն կիտեն էրեխեք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. քոսոտ, հիվանդոտ ◆ Մինակ պլնջոտ մաքի մե կը մնա գող-ավազակներու ձեռք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. անպետք, իրենից ոչինչ չներկայացնող ◆ Ինք կռներ փաշի մե տղի կնիկ եղներ, մկա դեղ պլնջոտն է առի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։