պլնճոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [plnt͡ʃɔt]
վանկեր՝ պ(ը)լ•ն(ը)•ճոտ
- քիթը միշտ կեղտոտ, խլնքոտ ◆ -Կղտոտն էկավ, պլնջոտն էկավ,-ձեն կիտեն էրեխեք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- քոսոտ, հիվանդոտ ◆ Մինակ պլնջոտ մաքի մե կը մնա գող-ավազակներու ձեռք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- անպետք, իրենից ոչինչ չներկայացնող ◆ Ինք կռներ փաշի մե տղի կնիկ եղներ, մկա դեղ պլնջոտն է առի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։