պլոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

պլոր 1[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լոր 

  1. Խարբերդ՝ ընդհանրապես՝ կլորակ՝ բոլորակ առարկա, գունդ ◆ Ցեխից պլուլներ էին դնում օջախի կողքին։ (Եղիազար Կարապետյան)
  2. Խարբերդ՝ մսից կամ կորկոտից պատրաստած փոքրիկ կլորակ՝ ընկույզի չափ, քյուֆտա
  3. Արարատյան, Կարին, Գորիս, Մուշ, Վան՝ ամորձիք ◆ Գարնան գետ կու գա։ Ձեր իրկներաց պլոնիեր կը բիրի ձի եգ-չորթան։ Սասնա ծռեր ◆ Աճաու պլուրքիր խանիցա։ Բնվ
  4. Կաղապար:Կյուր կիսաչոր ծիրան
  5. Խարբերդ՝ ձվի դեղնուց
  6. Մոկս՝ մանր շաղգամ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ցչդի պլոր, Խարբերդ՝ ցրդի ծառի սիսեռի մեծության կլորիկ ու կարմրագույն պտուղը ◆ Այս ծառը ունի նաև սիսեռի մեծությամբ և անոր պես կլորիկ ու կարմրագույն պտուղներ, զոր «ցրդի պլոր» կ'անվանեն գյուղացիները։ Համո Սահյան

Հայերեն բարբառային բառ

պլոր 2[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լոր 

  1. Խարբերդ՝ փձեռքի թաթ չռված մատներով, որով գրող են չափում, մճիկ, չանչ, գրող, գործ է ածվում արտահայտության մեջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պլոր անել, Ղարաբաղ՝ ձեռքի հինգ մատները չռելով և մեկի վա ուղղելով չանչել, որ նշանակում է «գրողը քեզ տանի, մեռնես» ◆ Էտ կնեգյը պլոր ա անում, ասում.-Ա մըեռած, էտ հինչ ը՞ս ըտեղ վեր ընգալ։ ՆԼՂԺԲ
  2. պլորը քեզ տանի, գրողը քեզ տանի, մեռնես
  3. պլորս բկիդ կենա, ցավը բկիդ կպչի, մեռնս

Հայերեն բարբառային բառ

պլոր 3[խմբագրել]

վանկեր՝ պ(ը)•լոր 

  1. Կարին, Վան՝ գութանի մաս ◆ Սա էլ պլորն է։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։