պխպխկուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)խ•պ(ը)խ•կուն 

  1. Վան՝ պխպխկացող, դդչացող, գլգլան ◆ Պխպխկուն ակունք։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ծառք ու ծաղկունք, զուլալ ճրեր ու պըխպըխկուն ակունք ծե կ'սիրեն։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։