պղինշկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•ղին•շ(ը)կ 

  1. Արճեշ՝ անորոշ տեսակի փշոտ կարճ թուփ, մանր կարմիր կլոր պտուղներով, հավկտենի
  2. այդ բույսի պտուղը, հավկտուկ ◆ Խըլիսուն շոտ էլ մ'էլկ'էլնեն, կ'էրթան, քիչ ըմ պղինչք կը քաղեն, կ'ուտեն, էլ մ'էլ կը խասնեն խըտ իրար։ Ած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։