պճկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pt͡ʃkɛl]
պճկել 1
[խմբագրել]վանկեր՝ պ(ը)ճ•կել
- Կարին, Ջավախք՝ քաշել, պոկել, փրցնել, փետել (կոպտությամբ, ուժով) ◆ Մազերը պճկեց: Սահակ Ամատունի
- պլոկել (ուժով, միանգամից քաշել պոկել՝ ծառի ճյուղ ու տերև, ծաղիկ և այլն)
- Նոր Բայազետ, Համշեն՝ կեղևը՝ մաշկը հանել ◆ Քեղը պճկում էր և ուտում։ Սահակ Ամատունի
- Կարս, Մուշ՝ ատամները փորփրել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]պճկել 2
[խմբագրել]- Խարբերդ, Բալու՝ տե՛ս պճկտել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։