պնատի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•նա•տի 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ գութանի հաստ շղթա, որ ձգվում է ամբողջ լծի երկարությամբ (Գրս.) ◆  Էդ գութանի պնատեն, լըծները պըրծցրեք ղրաղ դրեք։ (Ահ) ◆  Պերին աղին պընատով լավ փաթթին սընից։ (Ահ)
  2. հաստ ու երկար թել (կարի) (փխր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։