պնտղկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ն•տ(ը)•ղա 

  1. Վան՝ չորս մատ երկարություն ունեցող մետաղյա գործիք՝ տախտ կոչված տաշտի մեջ տեղավորված, որի վրա պտտվում է՝ դառնում է ջրաղացի երկաթե ցցի ծայրը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։