պոժոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պո•ժոն 

  1. Ուրմիա՝ մետաքս, մետաքսաթել ◆ Տարած պոժոժը մի չոնչուլից ավելի կըլներ։ Սահակ Ամատունի
  2. շերամի պատյանը, բոժոժ
  3. շմանած մետակսի փոքրիկ փաթիլ, որը հնում դնում էին թանաքամանի մեջ որպես սպունգ ◆ Հենց իմանաս մեր հին պղնձե կոթավոր գվիթները են, մեջը պոժոժը դրած, որ հոպ տամ գրչով պոժոժից թանաքը ծվի գրչի ծայրը։ (Պերճ Պռոշյան)
  4. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ գանգուր մազերի խոպոպ
  5. մետաղյա լեզվակով, որը շարժվելով դիպչում է զանգակի պատերին և հնչեցնում, բուրվառի զանգակ (փխբ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։