Jump to content

պոյ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պոյ 

  1. Պոլիս, Եվդոկիա, Խարբերդ, Մուշ, Ալաշկերտ, Արաբկիր՝ բոյ, հասակ ◆ Չինար-մինար պոյ ունիս, էրնեկ առնողիդ հոգուն։ Ահ
  2. բարձրության չափ
  3. երկարության չափ ◆ Իրեք պոյ կացինք։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Պոյ մը մինչև Կավի Դարը երթայիք, աղեկ մը հասկնայիք ինչ որ եղեր է։ ՀՄնձ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Պոլիս՝ պոյ պոյ հարս ընես
  2. Պոլիս, Պարտիզակ՝ պոյ-պոս - բարձր հասակ ու գեղեցիկ արտաքին, Բոյ բուս:◆ Հիչ մեկը չըլմանիր քու պոյին-պոսին։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Քու պիչիմոմ պոյդ պոսդ թագավորի կըլմանի։ Փոլատ
  3. Պոլիս՝ պոյդ-սրչի - մեռնես (անեծք)
  4. Պոլիս՝ պոյդ վեր չելլա - մեռնես, չզորանաս (անեծք)
  5. Պոլիս, Պարտիզակ՝ պոյն ի վեր նայել - ոտից գլուխ հիանալով նայել ◆ Յավրուս քալել, ես պոյն ի վեր նայեի։ Գուրգեն Մահարի
  6. Խարբերդ՝ պոյեդ մարդ մը իյնի հազար կտոր կըլլի - դու շատ մեծ ես, ինչու ես փոքրերի հետ ընկնում
  7. պոյե մարդ կը կախվի - բարձրահասակ ու բարեձև է
  8. ամբողջ հասակով ◆ Պոյոյքը մեկ գետին ինգավ։ ՆՄկրտչ
  9. Պոլիս՝ հորը փորես նը՝ պոյիդ չափ փորե - եթե ուրշի համար հոր փորես, իմացիր որ ինքդ կընկնես մեջը

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պոյ 

  1. Ագուլիս՝ զարմանքի բացականչություն ◆ Պոյ, ախչի, թոզա դայրա, թոզա շըլապմ դրե՞ծ էդ շտեղան ա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պոյ 

  1. Ակն՝ երկու կանգուն բարձրությամբ անորոշ տեսակի խոտ, որ ծեծելով՝ իբրև համեմ խառնում ես ծոթրինի հետ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։