պոնծ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պոնծ 

  1. Արարատյան՝ կոտրած կժի կտոր, կոտրած կավե ամանի տակի մասը, խեցի ◆ Կնիկ, կնիկ էդ պոնծով մի ջուր խմեմ։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։