պոպկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պոպ•կել
- Դերսիմ, Կարին՝ քաշելով պոկել, փետել
- Մուշ, Բաղեշ՝ այնքան տրորել մաքրել, որ մաշկը՝ կաշին պոկվի՝ մաշվի
- Կարին, Շիրակ, Ջավախք՝ փետրահան անել ◆ Հայրը պահարանի դուռը բանալուն պես՝ պոպկած աքաղաղը դուրս է գալիս ու վազում այս ու այն կողմ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- Խոտուրջուր՝ կեղևել, կճպել
- Կարին՝ կողոպտել, պլոկել, ունեցած չունեցածը խլել ◆ Ատ կեսուրները իրենց հարսներով ռաստ գալողին մխլատուզի պես քաշին կը նես ուլլավ պոպկին, ջեբ ու ծողը դարդկին, հետև դուս թողին կը (Խաթաբալա) ◆ Հարամիքը վրա տվին։ Տեսան օր զարդարված հարսմ, ուզեցան պոպկել (փխբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պոպկած - անամոթ, լիրբ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Դերսիմի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Անհայտ բարբառով հայերեն բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Բաղեշի բարբառային բառեր
- Շիրակի բարբառային բառեր
- Ջավախքի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Էմինյան ազգագրական ժողովածու
- Խոտուրջրի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաթաբալա
- Հայերեն բառեր փոխաբերական իմաստով