պոպոճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պո•պո•ճիկ
- Կարին՝ պալար, ուռուցք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պոպոճիկ ըլնել - ուռչել ◆ Հրե, մարդ ղրկի տես, մերպարետը գլուխը կապած, օխտը տեղ պոպոճիկ էլած (ուռած)՝ վեր ընկած ա։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։