պոպոճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պո•պո•ճիկ
- Կարին՝ պալար, ուռուցք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- պոպոճիկ ըլնել - ուռչել ◆ Հրե, մարդ ղրկի տես, մերպարետը գլուխը կապած, օխտը տեղ պոպոճիկ էլած (ուռած)՝ վեր ընկած ա։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։