պութուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puˈtʰun]
վանկեր՝ պու•թուն
- մի տեսակ վայրի պտուղ՝ լոբուց փոքր, ոսպաձև, որը աղարջով եփում են, կեղևը կոտրելով հանում և ուտում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։