Jump to content

պուճախակեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [put͡ʃɑχɑˈkɛɾ]

վանկեր՝ պու•ճա•խա•կեր 

  1. Ղարաբաղ՝ անկյունների` թաքուն տեղերում ուտող, գաղտնի ուտող ◆ Լավ ա արտըտ ինի մուրըխակեր, քան կնեգյըտ ինի պուճըխակեր: ՆԼՂԺբ
  2. շատակեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. պուճըխատակերն ըննիլ, Ղարաբաղ՝
    1. մանրազնին որոնել
    2. հիմնական բաները թողնել, երկրորդականների ետևից ընկնել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։