պուճախակեր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [put͡ʃɑχɑˈkɛɾ]
վանկեր՝ պու•ճա•խա•կեր
- Ղարաբաղ՝ անկյունների` թաքուն տեղերում ուտող, գաղտնի ուտող ◆ Լավ ա արտըտ ինի մուրըխակեր, քան կնեգյըտ ինի պուճըխակեր: ՆԼՂԺբ
- շատակեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պուճըխատակերն ըննիլ, Ղարաբաղ՝
- մանրազնին որոնել
- հիմնական բաները թողնել, երկրորդականների ետևից ընկնել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։