պուճախակեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [put͡ʃɑχɑˈkɛɾ]

վանկեր՝ պու•ճա•խա•կեր 

  1. Ղարաբաղ՝ անկյունների` թաքուն տեղերում ուտող, գաղտնի ուտող ◆ Լավ ա արտըտ ինի մուրըխակեր, քան կնեգյըտ ինի պուճըխակեր: ՆԼՂԺբ
  2. շատակեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պուճըխատակերն ըննիլ, Ղարաբաղ՝
    1. մանրազնին որոնել
    2. հիմնական բաները թողնել, երկրորդականների ետևից ընկնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։