պուճուճախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [put͡ʃuˈt͡ʃɑχ]

վանկեր՝ պա•ճու•ճախ 

  1. Նոր Ջուղա, Չարմահալ՝ տե'ս պուճուխ
  2. մի անկյունաչափ տեղ ◆ Լևոնը Ջուղա մէ պուճուճախի մեջ ապրում։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։