պուշուկ-պուշուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պու•շուկ-պու•շուկ 

  1. Սեբաստիա՝ մաքուր, սիրուն, պուպուշ (ասվում է երեխային փաղաքշելիս՝ գլուխը շոյելիս)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։