պուշպուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պուշ•պուշ 

  1. Արարատյան, Կարին, Ջավախք՝ աչքի կոպեր նեղաղնելով՝ աչքերը կկոցելով նայող (վատ տեսնելու պատճառով)
  2. կարճատես ◆ Պուշպուշ աչքերին ես կարոտ։ Սահակ Ամատունի
  3. ակնապիշ, ակնդետ նայելով ◆ Պուշպուշ թամաշ էր անում։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։