պուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պուռ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) նստվածք, դիրտ (կոպերի վրա ևն) ◆ Եվ գնում ենք խարխափելով անլվա դարերի պուռը աչքերիս։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

վանկեր՝ պուռ 

  1. Կարին, Ախալցխա՝ դանակի բերան, սայր
  2. Վան՝ դանակի՝ դաշույնի՝ թրի և այլնի կոթի բռնելու տեղը
  3. Վան՝ բուռ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։