պուրպատիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puɾpɑˈtik]
վանկեր՝ պուր•պա•տիկ
- Կարին՝ տե՛սո նուրին ◆ Պուրպատիկն էկեր է, Շալե շապիկը հագեր է։ Ահ
- Արարատյան՝ բոլորովին թրջված, ոտից գլուխ ջուր դառած
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- պուրպատիկ դառնալ,
- պուրպատիկն ըլլալ,
- շորերը գզգզված՝ խեղճ՝ ողորմելի վիճակում լինել
- ոտից գլուխ թրջվել ◆ Ոտից գլուխ թրջվել, խխմել, բաց «պուրպատիկ» էին դարձել։ (Ջավախեցի)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։