պպճիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pːt͡ʃil]
վանկեր՝ պ(ը)պ•ճիլ
- Պոլիս, Խարբերդ՝ հախճապակու նման դառնալ (անիմաստ՝ չտեսնող հայացք ունեցող աչքերի մասին) ◆ Ըսե, ով Արև ... խապար մը, խապրիկ մը ինծի աստված կա՞ հոն, ինչպես է, կըսեն հիմա անորն ալ մեր տեր Ղուկասին պպճած աչքեր եղ եղեր, կնային ու չեն տեսնար։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։