պռժիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [prʒik]
վանկեր՝ պ(ը)ռ•ժիկ
- Նոր Բայազետ, Մուշ՝ շատ շեկ մազեր ունեցող, շիկահեր, չուռ ◆ -Հըլա զքու անուն լե ըսե, տեսնամ դու ո՞րն իս։ -Դավիթ մարգաիեն իմ, քո՞ռ իս, չըս ճա՞նչնա։ -Տո յա, քոռնաս ու կուրնաս. տո պռժիկ Դավո, քառսուն կնիկ էրիր, զուրիեն սպանիր, զկնիկ ուրնե խլիր, դու կռցար գացիր դրախտ, ես չըմ կռնա՞: Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։