պռնկնոտալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•ռ(ը)ն•կ(ը)•նո•տալ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ագուլիս, Ղարաբաղ, Կարին, Շիրակ՝ խնդրել, աղերսել, թախանձել ◆ Մերը աղջկանն ա զոռում, որ էրթա քնի, աղջիկը մորմ ա ճամփա շհանց տալի, հետն էր աղաչանք անում, պռնկնոտում, թո` թող ես զարթուն մնան, սարվեմ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Ո՞վ նրա իշին չոշ ասեց, աղա ջան, ինչքան էլ աղաչեցինք, պռնկնոտացինք, չէլավ, թողեց հեռացավ։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. շրթունքները ծռծռել` որ լաց լինելու նշան է, պռոշ անել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։