պռուկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pruk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պռուկ

վանկեր՝ պ(ը)•ռուկ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Թերևս ենթաշերտային բառ. հմմտ. քարթվելական *piz- «եզր» (վրացերեն piri «բերան, դեմք, եզր», սվաներեն pili, bili «եզր, շուրթ»), այլև հայերեն բարբառային պռոշ։

Գոյական

1. (գվռ․) բույսի բողբոջ
2. (փխբ․) կարմրուկ
3. տե՛ս պռունկ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս բողբոջ

Արտահայտություններ

1. պռուկ տալ - բողբոջել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։