պստիկնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ս•տիկ•նալ 

  1. Կիլիկիա՝ փոքրանալ ◆ Ընչի՞ ա տհունց պստիկացել: Հճ ◆ Խոսակիցս լուսնին նայեցով, որ ... պստիկցեր էր։ Եր
  2. նվաստանալ, ստորանալ ◆ Ուզում ես, որ պստիկնա՞մ նրա առաջ։ ՀՄկրտիչ ◆ Մե կտոր հացի հմար ես օնչում առջև չեմ պստգնա: ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։