Jump to content

պստիկնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ս•տիկ•նալ 

  1. Կիլիկիա՝ փոքրանալ ◆ Ընչի՞ ա տհունց պստիկացել: Հճ ◆ Խոսակիցս լուսնին նայեցով, որ ... պստիկցեր էր։ Եր
  2. նվաստանալ, ստորանալ ◆ Ուզում ես, որ պստիկնա՞մ նրա առաջ։ ՀՄկրտիչ ◆ Մե կտոր հացի հմար ես օնչում առջև չեմ պստգնա: ՍԲ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։