պտիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ptit͡ʃʰ]
վանկեր՝ պ(ը)•տիչ
- Վան՝ գութանի խարիզանի ծայրի երկու սեպերը, որ կապում են լուծքաշով
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։