պտղաանտառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պտ•ղանն•տառ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) պտուղ տվող անտառ (ազգիմասին), արգասավորություն ◆ Քանզի նա հայոց հանճարի առջև, իմ լուսնի առջև՝ մի ճրագ է սև․․․ ընդդեմ իմ հայոց պտղանտառի՝ անպտուղ մի ծառ, բայց տես՝ անպտուղն այրում է անզույգ մի ողջ ազգ- անտառ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]