պտտուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ptːuɾ]
վանկեր՝ պ(ը)տ•տուր
- Խարբերդ՝ ոչխարի՝ այծի և նման այլ կենդանիների աղբ՝ մանր գնդիկների ձևով, կտըտոր ◆ Ցան, ցախ, փթիր, քակոր, պըտուր, գազ բարձած եզանց՝ փողոցե փողոց կը շրջին գեղցինք՝ ծախելու համար։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պտտուրե գլուխ
- պտտրագլուխ Վան՝ հաստագլուխ, բթամիտ ◆ Պտտրակլոխ ի, հաց վաստըկող ի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- շյուղե մարդ՝ պտտուրե գլուխ Վան՝ մարմինը բարակ, բայց գլուխը մեծ (մարդ), բարալիկ, բայց մեծ գլխով (մարդ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։