պրծնում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ր•ծ(ը)•նում 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ ազատում, ազատվելու հմար, փրկություն ◆ Բախտը որ կա՝ ծնվելիս է գրվում մարդու ճաատին. նրանց պրծնում չըկա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ա՛լ պրծնում չկա։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։