պրպճել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɾpt͡ʃɛl]
վանկեր՝ պ(ը)ր•պ(ը)•ճել
- Նոր Ջուղա՝ սկսել խմորվելը, եռալու մոտ լցնել ◆ Գինու կարասները երկուսը սկսել են պրպճել: (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- թթվել, քացախել ◆ Մածունը պրպճել է, չի լինում ուտել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- (փխբ․) Նոր Ջուղա՝ բարկանալ, բորբոքվել ◆ Էդ մարդը շատ պրպճած տուն եկավ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։