պրպճիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɾpt͡ʃil]
վանկեր՝ պ(ը)ր•պ(ը)•ճիլ
- Խարբերդ՝ սկսել խմորվելը, եռալու մոտ լցնել ◆ Գինու կարասները երկուսը սկսել են պրպճել: (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- թթվել, քացախել ◆ Մածունը պրպճել է, չի լինում ուտել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- (փխբ․) Նոր Ջուղա՝ բարկանալ, բորբոքվել ◆ Էդ մարդը շատ պրպճած տուն եկավ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։