Jump to content

ջազա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•զա 

  1. Վան՝ պատիժ ◆ Ջիգրու կու պատռեցնիմ՝ քու ջազեն յիս իմ։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Քեզ պահեմ ոսկե ղափաղով, ինձ մի սպանիլ էշխիդ ջազով: Ահ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։