ջազվա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջազ•վա
- Համշեն՝ սուրճ եփելու աման, սրճեփ ◆ -Սուրճ չեփեցիր, - ասաց Օհանես աղան։ - Ջազվան դրիր իմ, - կարմրատակեց աղջիկը։ Գուրգեն Մահարի ◆ Կայֆեն ջազվով կիփեն մարմանդ կրակի վերեն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։