ջալաղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջա•լաղ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ մառի պատվաստ ◆ Հերը կյալիս տանակը, հանըմ ա, ուզըմ ա էտ ջալաղը կըտրի։ Հժհք
- ջալամիշ լինել - գազազել ◆ Շներն էլ ջալամիշ են ըլել՝ քիչ ա մնում թե քրքրեն։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։