Jump to content

ջալապ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•լապ 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ կարյուր կոտ և նրանից ավել քանակություն
  2. Սասուն՝ գիրացրած մսացու անասուն, ոչխարի հետ (վաճառքի համար)
  3. Կարին, Ջավախք՝ անասունների առեվտրով զբաղվող ◆ Մե ղավաճիմ ու մե ջալապըմ ժամանակով լավ գործի տեր են էղե, էտեվ չըքավորցեր են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։