Jump to content

ջաղջաքրի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջաղ•ջա•ք(ը)•րի 

  1. մի տեսակ կապույտ ուլունք՝ երեսը խորդուբորդ, կարում են երեխաների գլխարկին, շորին, որ առողջ մնան, չար աչք չդիպչի, ջրաղացաքարիկ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։