ջառմա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡ʒɑrˈmɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ջառ•մա 

Գոյական

1. (գվռ․) վնաս
2. նեղություն, գլխացավանք

Արտահայտություններ

1. ջառմա դառնալ՝ լինել
   1. գլխացավանք դառնալ
   2. ջառմա քաշել մեկի՝ մի բանի - ծանրություն նեղություն՝ վնաս քաշել կրել՝ իր վրա վերցնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։