ջդըռիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•դը•ռիկ 

  1. Խարբերդ՝ կայծ, որ արձակում են փայտեր ավետելիս (ինչպես թթենին, ուռենին) ◆ (Թթենին) վառելու համար չե ըսի, որովհետև այրումը համսր ու դճվար տեղիկ կ'ունենեա... վառելու պահուն ճարաճատյունով ջըդըռիկ կը ցայտեցնե շունակ։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։