ջզդան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջըզ•դան 

ջզդան1[խմբագրել]

  1. Համշեն՝ կաշվե դրամապանակ, փողի քսակ ◆ Էս ջզդանն էլ քեզ Գևորգ բալա, կասեն դու փարա շատ ունես։ Նա Գևորգին պարզեց մի արծաթազարդ դրամապանակ։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

ջզդան2[խմբագրել]

  1. Արարատյան՝ երկարաճիտ կոշիկ ◆ Ջզդանից խանեց մազը, տվեց կրակ, տեսավ հայաքին մե ղոշոտ դևի թևի վրեն հ'իր առեջ կայնուկ է։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։