ջըխըլտուրագ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒəχəltuˈɾɑɡ]

վանկեր՝ ջը•խըլ•տու•րագ 

  1. Համշեն՝ (արհմրհ․) նիհար, փոքրամամին, շատ մանրիկ (մարդու մասին) ◆ Ունի մեգ ջըխըլտուրիգ մոնչ մը։ Փ.Սարգս.:

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։